نظرات ياداشت سبحان الذي خلق العشق ... - آتش دل...تلك شقشقة هدرت ثم قرت...

+ گمگشته ي بي وبلاگ

هو الله الصمد

سلام
از وبلاگ به دنبال خويشتن ِ خويش که ديگه وجود نداره :

من مرغ قفست نمي شوم دنيا

با آرزوهاي بزرگم در تو جا نمي شوم دنيا

تا ابد که در پيله تنهايي نمي مانم

يک روز بيرون مي آيم و پروانه ي باغ يار مي شوم دنيا

______________________________________

با خودم ميگم تو هر نفسي

خدايا خودت برام بسي

فرقي نداره اگه نباشه هيچ کسي
به عشقت حاضرم بمونم تو هر قفسي

پا ميذارم به خاطرت رو هر هوسي

تو رو داشته باشم نمي مونه حسرتي

بگو قرارمون کي چه ساعتي ؟

اما نباشه بينمون هيچ چيز و هيچ کسي

البته همه ي اينها لافي بيش نيست اما من اين لاف زني رو دوست دارم

يا حق

پاسخ

سلام بزرگوار ...بله متوجه شدم معدومش فرموديد !:‏) اين دعوي محبت هم به نظرم جداي از شكسته نفسي شما مسئوليت و مژده ي يار پسنديد مرا رو با خودش مياره كه به قول مولانا هر كه دعوي محبت كند زهر بلا بسيار چشد ...التماس دعا