دوست دارم تورا؛که در وقت مردنم سیاهی برکنی...

سفید بپوش...

زیرا که من ...

...تولد مرگم را جشن میگیرم...

پ.ن:خـســـته ام تــنـــم کــمــی مُـــردن مـیـخواد ....

می دانم مادر نداشته ای ؛ که اصلا کسی به مقدسی نام یک مادرمیان نسل ننگینت نبوده ؛ اما آیا در زندگی ات ندیده بودی که یک کودک زنی را مادر خطاب کند ؟ آیا ندیده ای رنج یک زن را وقتی قرار است مادر شود ؟ عقده ی این داغ ننگین حلال زاده نشدنت را پس از چه رو بر درب سوخته می فشردی و خالی می کردی؟ مگر نمی دانستی او که پشت در مانده نه دختر پیامبر؛ نه شان نزول "انا اعطیناک الکوثر "؛نه مادر چند کودک و نه مادر محسن شش ماهه که مادر تمام اهل دنیاست                                                                                                                                 

می دانم از همان روز که درب تمام خانه های مسجد بسته شد و تنها درب خانه ی علی همچنان باز ماند ؛برای این در و مسمارش نقشه ها داشتی ! از همان روز که در غدیر خشک خم دست علی را در دست پیامبر دیده بودی در فکر ریسمان بودی و بستن آن دست ها...آن دست ها از وقتی غذای سه روز خود و اهل خانه را به مسکین بخشیده بودند، از وقتی شان نزول آیه های قران شده؛ از وقتی میان رکوع انگشتر عطا کرده بودند ؛ آتش به جانت افکنده بودند...                         

ننگ بر تو و این مسلمانی ات؛ نامسلمان...                                                                                           

حالا که هر روز در آتش زنده به گور می شوی می گویمت ؛ سالهاست خون تو در رگ های خونخواران دنیا جاری شده و خواهد شد ؛ تو هیتلر سازو صدام ساز شده ای و خبرت نکرده اند اما هنوز هم تو نامرد ترین نامرد دنیایی؛ساده که بگویمت یعنی دین من بغض توست...تو که مادرم را کشتی و حسینم را..                                                                                  

خدای همانی که پهلو شکستی اش برای تو قهار و جبار است ؛ خوب حسابرسی ات می کند اما من منتظرروزی می مانم که خدا رخصتم دهد تا سیلی به صورتت بزنم....