داغ روی داغتان که نمیخواهم بگذارم،فقط باز مثل همیشه دلم گرفته و جای دیگری ندارم..

آخر شنیده ام شما را  "ابن الذبیحین "می نامند و همین دوباره آتشی به خرمن جانم انداخته.

ابن الذبیحین می خوانند شمارا...فرزند دوذبیح می دانندتان ... فرزند عبداللهی که روزی قراربود قربانی نذر پدر باشد اما صد شتر به جای او به قربانی قبول شد و فرزند اسماعیلی که درآزمایش پیامبری ابراهیم  خنجر به حنجرش کشیده شد اما یک قوچ به جای او به قربانی رفت...

من اما" ابا الذبحا" می نامم شما رایا رسول الله ... ابا الذبحا یعنی شما پدر ذبیحانید ...پدر همانانی که تن های بی سر شان سه روز بر زمین تفتیده ی کربلا عریان ماند....